ഉപ്പാന്‍റെ ഗള്‍ഫ് ജീവിതം

ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന മണല്‍ത്തിട്ട-

തന്‍ മാറിലൂടെ

നടന്നു നീങ്ങി കാലങ്ങള്‍ അത്രയും.

വേദനയില്‍ വിയര്‍പ്പുറ്റി വീണു-

ജീവിതവും വിയര്‍പ്പായ്-

ഒലിച്ചുപോയ്.

കുടിനീരിനായ് കൊതിച്ച-

കൈകളോ , വിണ്ണിന്‍ ചേലുകണ്ട്-

മനം തുള്ളവേ-

പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ കഴിച്ചു കൂട്ടിയ

രാപ്പകലുകള്‍ അത്രയും-

വിശപ്പിനാല്‍ മരുന്നു തേടി,

അലയുന്ന പക്ഷിയെപ്പോലെ.

അന്ന് - കണ്ണീരുകൊണ്ട് തുടച്ച-

നിലമത്രയും- മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന,

ചുമരുകള്‍ പോലെയാകവേ,

കത്തിയെരിയുന്ന സൂര്യനു കീഴിലായ്

ചുട്ടുനീറി ജോലികള്‍ തീര്‍ക്കവേ

രോഗിയായ് - ജീവിതം പടുത്തുയര്‍ത്തി.

ഇതൊക്കെയും കഠിനമാം ജോലികള്‍,

എങ്കിലും ജീവിതം പടുക്കുവാനുള്ള

തന്ത്രികള്‍ - ഇതോയൊള്ളു-

ആശ്വാസമേകുവാന്‍.

ഇത്തിരി തണലിനായ്-

കൊതിച്ചതോ തെറ്റ് ?

ഇത്തിരി സുഖത്തിനായ്

അലഞ്ഞതോ തെറ്റ് ?

മാറോടണച്ചു വേദനയുള്ളിലൊതുക്കി,

ജീവിതം വലിച്ചിഴച്ചു പിതാവാ-

വിദേശമില്‍.

നൂലുപൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന-

മാലമുത്തുപോലെ നാളേറെ

ജീവിതവും പൊട്ടിത്തകര്‍ന്നൂ...

കൂട്ടിനാരുമില്ലാതെയാ

ചുടുമണല്‍ക്കാട്ടില്‍

വേദനയത്രയും സഹിച്ചു - എന്റെ

പൊന്നുപ്പ എത്രയോ

നളുകള്‍ വെന്തുരുകീ വിദേശമില്‍